อาการเหม่อลอยราวคนอกหักของแก้วตาทำให้ศักดิ์เชื่อว่าเธอก็มีใจให้เขาเหมือนกัน ศักดิ์พยายามจะอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับชงโค แต่แก้วตาไม่ยอมฟัง หาว่าเขาจะแก้ตัว
“นายจะมาแก้ตัวกับฉันทำไม ไปบอกคู่กรณีของนายโน่น ฉันมันคนอื่น”
“คุณแก้วตาคบผมมาก็รู้ว่าผมเป็นคนยังไง คุณรู้อยู่แก่ใจว่าคนอย่างผมไม่มีวันทำอย่างนั้นแน่ คุณก็รู้ว่าผมรักคุณ คุณก็รักผม คุณพูดมาสิ พูดความจริงออกมาว่าคุณรักผม”
ศักดิ์จับไหล่สองข้างของแก้วตาเขย่าคาดคั้น เธอไม่พอใจตบหน้าเขาอย่างแรง
“นายจะบ้าไปใหญ่แล้ว ไปแต่งงานซะ แล้วเราก็ไม่ต้องมาเจอกันอีก”
“ไม่! ไม่มีทาง” ศักดิ์สวนทันควันแล้วดึงแก้วตาเข้ามาจูบก่อนจะโดนเธอตบหน้าอีกทีแล้วเดินหนีไป
ชงโคแอบมองด้วยความไม่พอใจแก้วตา ขณะที่พันก็เห็นเหตุการณ์ตลอด เขาเดินตามมาดักชงโคพูดเตือน สติเธอว่า
“คนเขาไม่ได้รักจะบังคับเขาทำไม”
“มันไม่ใช่เรื่องของพี่พัน”
“ทำไมจะไม่ใช่...มันเป็นเรื่องของพี่ เพราะพี่รักชงโคมาก่อน”
ชงโคไม่อยากคุยจะเดินหนี พันรีบดักหน้า ย้ำว่าเราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง แต่อีกฝ่ายสวนว่าคุยไปก็ไม่มีประโยชน์เพราะพรุ่งนี้เธอจะแต่งงานกับศักดิ์แล้ว พันน้อยใจถามว่า
“ตลอดเวลาที่ผ่านมา สิ่งที่ทำเพื่อชงโคทุกอย่าง ชงโคไม่เคยเห็นค่าของมันเลยใช่ไหม”
“ฉันรู้ว่าพี่พันทำเพื่อฉันมาตลอด พี่พันเป็นคนดี”
“แล้วทำไม...”
“ฉันไม่รู้”
สองฝ่ายต่างนิ่งมองหน้ากัน แววตาชงโคเริ่มอ่อนลง แต่คำพูดยังคงทำให้พันสะเทือนใจอยู่ดี
“ฉันขอบใจพี่พันที่ยอมเสียสละเลือดให้คนที่ฉันรัก”
“มากกว่านี้พี่ก็ทำได้ ถ้ามันเป็นความสุขของชงโค แม้ชีวิตไอ้พันก็ให้ชงโคได้”
“ฉันไม่รู้จะทำยังไง ฉันสับสนไปหมดแล้ว” ชงโคว้าวุ่นใจ พันได้โอกาสกระตุ้นเตือนว่าศักดิ์มีคนรักอยู่แล้ว เธอรับฟังแต่ไม่คล้อยตาม ตวาดพันว่าไม่ต้องพูด...แล้วเดินลิ่วหนีไป
ooooooo
ที่โรงพัก สารวัตรพนาเปิดสำนวนคดีของเสือไพรออกมาดูทั้งหมด โดยมีหมวดคนสนิทช่วยดูอยู่ด้วยความสงสัย
“ทำไมคดีเสือไพรมันมากขนาดนี้ ไม่น่าเชื่อว่าคนคนเดียวจะก่อคดีได้มากขนาดนี้”
“มันเป็นคดีที่ล้วนแต่หมดอายุความทั้งนั้น มีแต่คดีนี้...”
“คดีปล้นทอง”
“มันจะหมดอายุความวันพรุ่งนี้แล้ว และก็มีคดีปล้นเงินรถไฟ รวมทั้งคดีปล้นกรมที่ดินด้วย”
“เราจะรื้อคดีทั้งหมดขึ้นมาใหม่ได้ไหมครับ”
“ได้สิ แต่ถ้าคดีทั้งหมดนี้เสือไพรมีหลักฐานว่าไม่ได้กระทำผิดก็จะรื้อให้มันออกมาลอยนวลทำไมล่ะ”
“อ้าว...แบบนี้เสือไพรก็ไม่ได้ผุดได้เกิดเลยสิครับ”
“ได้แน่ ถ้ามันยอมทำตามที่ฉันบอก” สารวัตรพนาพูดแล้วยิ้มกริ่ม คาดหวังเรื่องทองคำว่าเสือไพรต้องรู้ที่ซ่อน...เวลานั้นคนที่สนใจทองคำก็กำลังรวมหัวกันเพื่อให้ได้มา เพลิงกับเสือทองนัดหมายเจอกันโดยทั้งสองฝ่ายมีลูกน้องจำนวนหนึ่งคอยดูเชิง
เพลิงอยากได้ทองคำเหมือนกัน จึงตกลงร่วมงานกับเสือทอง โดยเพลิงต้องทำให้เสือไพรบอกที่ซ่อนทองคำด้วยการทำทีจะไปช่วยเสือไพรแหกคุกแล้วโดนตำรวจจับ แค่นี้เขาก็ได้เข้าไปอยู่ใกล้ชิดกับเสือไพรในห้องขัง แถมยังพูดจาให้ร้ายเสือส่งว่าเป็นหนอนบ่อนไส้ทำให้การปล้นกรมที่ดินล้มเหลว
ไม่ทันข้ามวัน เสือส่งรู้ข่าวเพลิงถูกจับเพราะไปช่วยเสือไพร และพรุ่งนี้ตำรวจจะเอาเสือไพรกับเพลิงไปขอศาลฝากขังในจังหวัด เสือส่งจะใช้โอกาสนี้ช่วยเสือไพรออกมาให้ได้
ฝ่ายเสี่ยกิจที่เป็นห่วงแก้วตาก็บ่นกลุ้มใจ แต่แพรพรรณกลับไม่ยี่หระ พูดออกมาตรงๆว่าจะห่วงทำไมในเมื่อแก้วตาไม่ใช่ลูกแท้ๆของเสี่ย ให้คนที่จะมาเป็นสามีในอนาคตของแก้วตาจัดการเองไม่ดีกว่าหรือ เสี่ยกิจไม่โกรธแพรพรรณ กลับนิ่งคิดถึงเกริกที่หมายปองแก้วตาแล้วทำท่าจะเห็นดีเห็นงามไปกับเธอ
จ่าโชคไปรู้ข่าวเสือไพรถูกตำรวจจับแล้วนำมาเล่าให้กลุ่มของตนฟัง ทุกคนเป็นห่วงเพราะรู้ว่าเสือไพรเป็นคนดี จึงตกลงกันว่าเสร็จงานแต่งของศักดิ์แล้วจะรีบไปช่วยเหลือ
ศักดิ์ถูกมัดมือชกจะมีเมียโดยไม่ตั้งใจ เขาต้อง เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวของชงโคอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แก้วตาเสียใจแต่เก็บซ่อนความรู้สึกไว้ แต่ไม่รอดสายตามะขิ่นที่รู้จักเจ้านายมากกว่าใคร
ในคุก เพลิงทำดีต่อเสือไพรเพื่อหลอกถามเรื่องทอง อ้างว่าได้ยินตำรวจคุยกัน แล้วเพลิงก็ได้รู้ในสิ่งที่อยากรู้โดยไม่รู้ว่ามันจริงหรือเท็จกันแน่ ขณะเดียวกันเสือทองกับสารวัตรพนาก็คุยกันนอกรอบ สารวัตรพนาอยากได้ทองคำอยู่แล้วจึงตกลงทำตามแผนของเสือทองแต่โดยดี
ด้านผู้พันเชที่ต้องการทองคำเหมือนกัน พวกเขากับอองซอพร้อมแล้วที่จะบุกชิงตัวเสือไพรขณะถูกนำตัวไปฝากขังเพื่อเค้นเอาความจริงเรื่องแหล่งที่ซ่อนทอง
วันแต่งงานของศักดิ์กับชงโคเป็นวันเดียวกับที่เสือไพรและเพลิงถูกนำตัวไปฝากขัง...การแต่งงานเป็นไปตามประเพณีของหมู่บ้านที่บ่าวสาวต้องปิดบังใบหน้า จะได้เห็นกันต่อเมื่อเข้าหอตอนตะวันตกดิน ปรากฏว่าจ่าโชควางแผนให้ศักดิ์หลุดพ้นจากตำแหน่งเจ้าบ่าวแล้วเอาพันเข้าไปแทนโดยที่ไม่มีใครรู้นอกจากผู้กองพงษ์
พันยอมทำตามแผนของจ่าโชคเพราะรู้ความจริงจากเพื่อนในหมู่บ้านที่บังเอิญได้ยินแผนการของผู้ใหญ่โชติกับชงโคที่วางยานอนหลับศักดิ์แล้วจัดฉากว่าได้เสียกัน ฝ่ายศักดิ์นั้นดีใจสุดชีวิตรีบหนีไปสมทบกับกลุ่มของตนที่ล่วงหน้าไปก่อน ส่วนจ่าโชคตามมาทีหลัง แล้วอดแซวแก้วตาไม่ได้ที่หายโกรธหายงอนศักดิ์เป็นปลิดทิ้ง
จากนั้นพวกผู้กองพงษ์ก็มุ่งหน้าไปหาทางช่วยเสือไพร เช่นเดียวกับเสือส่งที่พร้อมแล้ว ส่วนพวกผู้พันเชและพวกเสือทองที่จ้องจะตะครุบตัวเสือไพรเพราะอยากรู้ที่ซ่อนทองคำก็เกณฑ์สมุนของพวกตนไปดักรอ
เสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหวเมื่อฝ่ายผู้พันเชกับฝ่ายเสือทองจะชิงตัวเสือไพรที่อยู่ในรถ ขณะสองฝ่ายต่อสู้กัน เสือไพรคิดหนีแต่เพลิงที่ถูกควบคุมตัวมาด้วยพยายามถ่วงเวลา
เสือส่งพลาดท่าถูกยิงบาดเจ็บสาหัส ลูกน้องที่เหลือคนเดียวรีบพาเขาหนีออกมาแล้วได้ภูเข้าช่วยเหลือปฐม– พยาบาลบาดแผลให้เบื้องต้น แต่เสือส่งรู้ตัวว่าไม่รอดจึงให้ทิ้งตนไว้ ทันใดหลวงพ่อเสือก้าวเข้ามา เสือส่งจ้องมองอย่างคลับคล้ายคลับคลาก่อนจะจำได้ว่าพระรูปนี้ก็คือรองชาติเสือ แต่เขาก็สิ้นใจไปก่อนที่จะพูดอะไรออกมา
ตำรวจนำกำลังเสริมมาสกัดทุกฝ่ายที่จะชิงตัวเสือไพร อองซอเห็นท่าไม่ดีจึงนำพาพวกผู้พันเชหนีไป ส่วนเสือไพรหนีไม่ได้ เขาจ้องมองเพลิงด้วยความสงสัยและไม่ไว้ใจในพฤติกรรมของมัน
เสร็จเรื่องฝังศพเสือส่งแล้ว หลวงพ่อเสือชวนภูไปตามหาพวกศักดิ์ ขณะนั้นพวกศักดิ์ยังเดินทางไม่พ้นจากป่าจึงไม่ได้มาช่วยเสือไพรอย่างที่ตั้งใจ ทุกคนหยุดพักกินอาหารเย็นที่เตรียมมาและคิดว่าน่าจะหาที่ค้างคืนกันแถวนี้
เวลาเดียวกัน ชงโคเพิ่งจะได้เห็นหน้าเจ้าบ่าวภายในห้องหอ เธอตกใจมากที่เป็นพันไม่ใช่ศักดิ์ กรีดร้องด้วยความผิดหวังและเสียใจ
ooooooo
คืนนี้ในป่า พวกศักดิ์นั่งล้อมวงรอบกองไฟพูดคุยกันเรื่องเสือไพรด้วยความเป็นห่วง พงษ์แน่ใจว่าคนที่ต้องการตัวเสือไพรที่สุดคือเกริก
“ผมเชื่อว่าท่านเกริกคงต้องคาดคั้นให้เสือไพรบอกที่ซ่อนทองแน่”
“ที่แท้ตาก็เป็นคนปล้นทองกับเสือไพร” มะนาวเพิ่งกระจ่าง
“ฉันเชื่อว่าท่านเกริกรอเวลานี้มานาน วันที่มันหมดอายุความ เขาถึงต้องการจับเสือไพรเป็นๆมาตลอด”
ขาดคำของจ่าโชค แก้วตาอยากรู้ว่าเสี่ยกิจพ่อของเธอเกี่ยวอะไรด้วยหรือเปล่า
“ผมพอจะเดาได้ว่าเสี่ยกิจคงไม่รู้เรื่องหรอก แกคงทำตามน้ำไปกับท่านเกริกเพื่อหวังแค่ผลประโยชน์เรื่องป่าไม้แค่นั้น”
“หรือไม่ก็ถูกน้าแพรพรรณยุ ยัยคนนี้ยิ่งบ้าสมบัติอยู่ด้วย”
“ไม่นะ ถ้าคุณแพรพรรณเป็นคนแบบนั้น เขาจะบอกผมทำไมว่าให้พาคุณแก้วตาหนีไปเพราะมีอันตราย” ศักดิ์เพิ่งเปิดเผย พงษ์สงสัยว่าแพรพรรณอาจจะรู้อะไร แก้วตาจึงบอกว่ามีวิธีเดียวที่จะรู้ความเคลื่อนไหวทั้งหมดของทุกคนคือเธอต้องกลับไปบ้าน เรื่องทุกอย่างจะได้คลี่คลายเสียที
อีกด้านในป่า หลวงพ่อเสือปักกลดอยู่กับภู หลวงพ่อรู้ว่าก่อนหน้านี้ภูอยู่กับศักดิ์เลยถามถึงว่าเขาสบายดีใช่ไหม ภูชะงักเล็กน้อยนึกถึงเรื่องชงโคก่อนตอบหลวงพ่อว่า
มีเรื่องนิดหน่อย แต่ป่านนี้คงจัดการเรียบร้อยแล้ว
“ไอ้นี่น่ะมันมีเรื่องตลอดนั่นแหละ เรื่องไม่มีก็ไปหามาจนได้”
“หลวงพ่อครับ ผมอยากถามหลวงพ่อเรื่องนึงครับ”
“เรื่องอะไร”
“ตำราอาคมที่ศักดิ์เอาไป”
“อ้อ...ตำราเก่าๆเล่มนั้นน่ะหรือ”
“เห็นศักดิ์บอกว่าหลวงพ่อให้เผาทิ้งไป”
“ใช่ อาตมาบอกมันเอง”
“ทำไมล่ะครับ”
“แล้วโยมจะเอาไว้ทำไมล่ะ ฆ่ากันตายไปหลายคนก็ไม่ใช่เพราะตำราเล่มนี้หรอกหรือ”
“แต่ว่าข้างในมันมีวิชาที่ผมต้องใช้ปราบคนชั่วนะครับ”
“ไอ้เรื่องอาคมคงกระพันมันเป็นแค่ภาพลวงตา ใครเห็นเป็นจริงก็จริง ใครเห็นเป็นเท็จมันก็เท็จ ทุกอย่างล้วนอนิจจัง อาตมาไม่ได้บอกว่าไม่มีจริง วิชาพวกนี้พระพุทธองค์ก็เคยใช้ปราบมาร แต่พระองค์ไม่เผยแพร่เพราะมันเอาไปใช้ได้ทั้งความดีและความชั่ว เครื่องรางของขลังต่างๆ เป็นแค่สิ่งเตือนสติเราเท่านั้น”
“ผมจะจำไว้ครับ”
“ถึงอาตมาจะสั่งให้เจ้าศักดิ์เผาตำรา แต่อาตมาก็ยังไม่เห็นตอนมันเผานะ”
ภูฟังแล้วไม่ได้ติดใจอะไร...แต่ในขณะเดียวกันศักดิ์กำลังสนใจตำราเล่มนั้น เขาไม่ได้เผาทิ้งอย่างที่บอกใครๆ หยิบออกมาอ่านหลังจากเก็บติดตัวไว้ตลอดเวลาพร้อมกับหนังสือนิทานที่แก้วตาซื้อให้
ขณะอ่านเพลินอยู่นั้น แก้วตาเดินมาข้างหลังถามศักดิ์ทำอะไร เขาลืมตัวหลุดปากว่าอ่านตำรา เธอเลยสงสัยว่าเขาอ่านหนังสือออกแล้วหรือ
ศักดิ์นึกได้รีบเก็บตำราลงกระเป๋าแล้วหยิบหนังสือนิทานขึ้นมาแทน “ก็พออ่านออกครับ ผมฝึกอ่านเล่มนี้ทุกวัน”
“ขอบใจนะที่ระลึกถึงฉันเสมอ”
“ไม่ใช่ครับ ผมจะระลึกตลอดไป คุณแก้วตาตัดสินใจดีแล้วหรือครับที่จะกลับบ้าน ผมเป็นห่วงนะครับ”
“ฉันต้องกลับไป...แต่นายคงไม่ทิ้งฉันให้เป็นอันตรายหรอกใช่ไหม”
ศักดิ์ยิ้มพอใจ เพียงเท่านี้ก็รู้ว่าแก้วตารักเขาแล้ว
ooooooo
สารวัตรพนาหมดความเกรงใจเกริก พูดเรื่องทองคำที่ใครก็อยากได้ คดีนี้หมดอายุความแล้วถ้าใครเจอทอง คนนั้นต้องได้ครอบครอง แต่ติดอยู่ตรงที่เสือไพรไม่ยอมบอกว่าซ่อนทองไว้ที่ไหน
เมื่อสารวัตรพนาบอกว่าตนมีวิธีง้างปากเสือไพร เกริกเอาด้วยทันที จะแบ่งทองที่ได้เท่าๆกัน แต่แพรพรรณซึ่งนั่งฟังอยู่ด้วยเชื่อว่าทั้งคู่ไม่มีทางจริงใจต่อกันแน่ ด้านเพลิงอยู่ในห้องขังกับเสือไพรพยายามตะล่อมพ่อให้บอกที่ซ่อนทองแล้วต่อรองกับพวกที่อยากได้ แบ่งทองกันเสร็จก็ต่างคนต่างไป
ที่มา ไทยรัฐ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น